Thursday, October 7, 2010

دوست عزیز ناامیدم با شما هستم ! همراه شو

با شما هستم دوست عزیز که از آینده ایران دست شسته ای و فکر می کنی که با وضعیتی که بوجود آمده هرگز راه به سعادت و سلامت نخواهیم برد . با شما هستم که چون می بینی مسائلی چون انواع فسادهای سیاسی ، اخلاقی و اقتصادی دامنگیر مردم شده است ، دیگر نمی توان هیچ امیدی داشت . برایت دو مثال می آورم تا بدانی همه چیز درست می شود و ناامیدی در این اوضاع و احوال هیچ کمکی به هیچکداممان نمی کند . مقدمتاً این را یادآوری کنم که بقول عربها : الناس علی دین ملوکهم . یعنی مردم همان راهی را پیش میگیرند و پیشه می کنند که حکام مملکتشان می روند . پس اگر فسادی هست - که هست - باید ریشه آن را در سیستم نظام کنونی و شاید نظامهای پیشین ) جستجو کرد . و اما نکات من :
1 - از زمان اشغال عراق توسط قوای نظامی خارجی ( بدون قضاوت در مورد درستی یا نادرستی آن ) تاکنون دو انتخابات انجام شده است . کافی است نتایج این دو انتخابات را با هم مقایسه کنید تا بدانید که مردم بالاخره راه خود را پیدا میکنند و در قالب یک نظام حتی شبه دموکرات و با داشتن احزابی که از نظر سیاسی کم مایه و گاه بی مایه هستند ، می توانند اشتباهشان را جبران کنند . اقبالی که مردم عراق در مقایسه با دور قبل به ایاد علاوی نشان دادند کاملاً بیانگر آن است که در شرایط آزاد ، مردم از دخالت مذهبیون و احزابی که مبنای مذهبی ( و نه سیاسی ) دارند در سیاست حمایت نکرده و راه را از چاه تشخیص می دهند . پس باید امیدوار بود که مردم ایران نیز بالاخره روزی به این تشخیص خواهند رسید ( یا شاید همین الان هم رسیده باشند که البته بنظر من هم رسیده اند ) که زمام امور را باید به کشانی سپرد که به اصول و قواعد بازی سیاسی اعتقاد دارند و نگرش ایدئولوژیک خود را در سیاست دخالت نمی دهند .
2 - یادتان است که تا همین چند سال پیش ، سیگار کشیدن یک امر کاملاً طبیعی بود و کسی با آن مشکلی نداشت ؟ یادتان است که براحتی در اتوبوسهای بین شهری و حتا تاکسی ها و خودروها و ادارات و خانه ها سیگار کشیده میشد و کسی توجه نمی کرد که مثلاً آن بچه کوچک چه گناهی کرده است که باید یک شبانه روز در اتوبوس تهران - بندرعباس دود سیگار به خوردش داده می شود ؟ چه شد ؟ بناگاه و طی فقط چند سال ، ورق برگشت و شد این چیزی که الان می بینید ! دیگر کسی حتا به خودش جرأت هم نمی دهد که در هیچ مکان سرپوشیده عمومی دست به سیگار ببرد ؟ مگر این مردم همان مردم نیستند ؟ من می گویم بله ! این مردم همان مردمند ولی با آموزش و تبلیغ درست می توان همه کارها را به سامان رساند و بهینه کرد . نظیر همین اتفاق می تواند در بسیار از عرصه های دیگر زندگی اجتماعی که ما - مردم - گرفتار عادات زشت شده ایم ، عیناً تکرار شود و ظرف مدت کوتاهی با عوض کردن قواعد بازی و آموزش صحیح ، بسیاری از ناملایمات و نابسامانی های کشور اصلاح شده و در جهت صحیح هدایت و رهبری شوند .
بیایید امیدوارانه تر از همیشه به اینده کشورمان بنگریم و برای بهبود اوضاع تلاش کنیم ، چرا که همه ی ما نسبت به آینده فرزندانمان مسئولیم . زنده باد آزادی ، پاینده ایران

No comments:

Post a Comment