جنبش سبز ، برای یک هفته توانست خود را به دنیا نشان دهد و لرزه بر پیکر حکومت بیندازد تا جایی که خامنه ای در روز 29 خرداد کارش به تهدید و عجز و لابه کشید . پس از آن وقتی رژیم مطمئن شد که این جماعت رفتند تا نوبت بعد و با تعیین وقت قبلی بیایند خیالش راحت شد . روز قدس ، عاشورا ، سیزده آبان ، شانزده آذر و و و ! انصاف بدهید . مگر می شود با تعیین وقت قبلی و با استفاده از تقویم رژیم به جنگ دیکتاتور رفت ؟ تا حال هرگز با خود اندیشیده ایم اگر جنبشی که به فاصله یک هفته لرزه بر تمام ارکان رژیم انداخت و می رفت تا تومارش را در هم بپیچد تنها یک هفته دیگر ادامه پیدا می کرد وضعیت ما الآن بگونه ای دیگر بود ؟ اگر چه نمی توان در یک جمله به تمام موارد اختلاف جنبش مردم تونس و جنبش سبز اشاره کرد و نیاز است که همزمان به تفاوت ماهوی دو رژیم نیز پرداخت اما اگر بخواهیم از جنبش مردم تونس که به مدت سه هفته لاینقطع در خیابان بود ، تنها یک درس بگیریم غیر از این خواهد بود : مبارزه با دیکتاتور شوخی نیست و نیاز به تعیین وقت قبلی هم ندارد ؟ تظاهرات اعتراضی که از قبل تعیین شده باشد معمولاً به جایی نمی رسد . از همه دوستان خواهشمندم خودشان را خسته نکنند . این 22 بهمن هم مانند همه 22 بهمن های سابق می آید و می رود . کمی واقع بین باشم . در جایی دیگر هم گفتم که ما داریم هر هفته بهترین فرصت را در ساعت نماز جمعه از دست می دهیم . تا زمانی که با کنار زدن این روش نامطلوب و بدون توجه به حرف کسانی که می دانیم 1001 محدودیت و معذوریت دارند به خیابان نیاییم آش همین آش است و کاسه همان کاسه . بقول ظریفی : دیکتاتور ! آسوده بخواب که ما هم خوابیم
No comments:
Post a Comment