با اعدام ناگهانی دو نفر از مبارزان راه آزادی ایران زمین که به جرم اعتراض به کودتای انتخاباتی ( البته به ادعای رژیم ) انجام شد ، رژیم جمهوری اسلامی رسماٌ دست به آدمکشی و قتل زد . تاکنون همه قتل ها را به گردن این و آن و گاه به گردن خود مقتول می انداخت و در چند مورد حتا اقدام به دزدیدن هویت شهدا نموده و آنها را در شمار بسیجی ها آورد . اما اینبار نمیتواند بگوید این دو جوان بیگناه - که حتا از پیش از انتخابات در زنجیر اسارت بودند - را خود مردم یا مثلاٌ طرفداران آقای موسوی کشته اند ! این دو قتل را میتوان بعنوان نقطه عطف جدیدی در روند حوادث پس از کودتای انتخاباتی بشمار آورد . ظاهراٌ این اقایان جدی جدی خود را رفتنی حساب کرده اند که تا به این حد خشونت پیشه کرده اند . این اعدامها چیزی نیست مگر ترس بیش از پیش رژیم از آنچه قرار است در روز بیست و دوم بهمن اتفاق بیفتد . لازم است یک بار دیگر به دیکتاتور و اراذل و اوباشش گوشزد کنیم که : ما زندان هایتان را پر خواهیم کرد ، آنقدر که مجبور شوید ما را به خانه هایتان ببرید و ما واقعاٌ بیشماریم . یاد یک ضرب المثل افتادم که : سگی که بگیر باشد و نترسد هرگز واق واق نمی کند آقای خامنه ای ! شما همین طور به واق واق کردن ادامه بده !
زنده باد آزادی
پاینده باد ایران
زنده باد آزادی
پاینده باد ایران